ΔΑΝΙΗΛ ΧΑΡΜΣ / ΚΕΙΜΕΝΑ / Γαλάζιο τετράδιο, σελ. 178-180 / -> PDF

Η ενόχληση

Ο Πρόνιν είπε:
«Έχετε πολύ όμορφες κάλτσες».
Η Ιρίνα Μάζερ είπε:
«Σας αρέσουν οι κάλτσες μου;»
Ο Πρόνιν είπε:
«Ω, ναι, πολύ». Κι άπλωσε το χέρι του και τις άγγιξε.
Η Ιρίνα είπε:
«Και γιατί σας αρέσουν οι κάλτσες μου;»
Ο Πρόνιν είπε:
«Είναι πολύ λείες».
Η Ιρίνα σήκωσε τη φούστα της και είπε:
«Βλέπετε τι ψηλές που είναι;»
Ο Πρόνιν είπε:
«Ω, ναι, ναι».
Η Ιρίνα είπε:
«Δεν πάνε όμως πιο πάνω. Πιο πάνω, το πόδι μου είναι γυμνό».
«Αχ, τι πόδι!» είπε ο Πρόνιν.
«Έχω πολύ χοντρά πόδια», είπε η Ιρίνα. «Κι είμαι πολύ ανοιχτή στους γοφούς».
«Δείξτε μου», είπε ο Πρόνιν.
«Δεν γίνεται», είπε η Ιρίνα. «Δεν φοράω εσώρουχο».
Ο Πρόνιν γονάτισε μπροστά της.
Η Ιρίνα είπε:
«Γιατί γονατίσατε;»
Ο Πρόνιν φίλησε το πόδι της εκεί που τελείωνε η κάλτσα και είπε:
«Νά γιατί».
Η Ιρίνα είπε:
«Γιατί μου σηκώνετε κι άλλο τη φούστα; Αφού σας είπα, δεν φοράω εσώρουχο».
Ο Πρόνιν σήκωσε παρ’ όλα αυτά τη φούστα της και είπε:
«Δεν πειράζει, δεν πειράζει».
«Τι θα πει δεν πειράζει;» είπε η Ιρίνα.
Εκείνη τη στιγμή ακούστηκαν χτυπήματα στην πόρτα. Η Ιρίνα έσιαξε στα γρήγορα τη φούστα της κι ο Πρόνιν σηκώθηκε και στάθηκε πλάι στο παράθυρο.
«Ποιος είναι;» ρώτησε η Ιρίνα, χωρίς να ανοίξει.
«Ανοίξτε», είπε μια τραχιά φωνή.
Η Ιρίνα άνοιξε την πόρτα και στο δωμάτιο μπήκε ένας άντρας με μαύρο παλτό και ψηλές μπότες. Πίσω του μπήκαν δυο στρατιώτες με τουφέκια στα χέρια και πίσω απ’ αυτούς μπήκε ο θυρωρός. Οι στρατιώτες στάθηκαν δίπλα στην πόρτα, ενώ ο άντρας με το μαύρο παλτό πλησίασε την Ιρίνα Μάζερ και είπε:
«Το επίθετό σας;»
«Μάζερ», είπε η Ιρίνα.
«Το επίθετό σας;» ρώτησε ο άντρας με το μαύρο παλτό απευθυνόμενος στον Πρόνιν.
Ο Πρόνιν είπε:
«Με λένε Πρόνιν».
«Έχετε όπλο;» ρώτησε ο άντρας με το μαύρο παλτό.
«Όχι», είπε ο Πρόνιν.
«Καθίστε εδώ», είπε ο άντρας με το μαύρο παλτό δείχνοντας στον Πρόνιν μια καρέκλα.
Ο Πρόνιν κάθισε.
«Εσείς», είπε ο άντρας με το μαύρο παλτό απευθυνόμενος στην Ιρίνα, «φορέστε το παλτό σας κι ακολουθήστε μας».
«Γιατί;» ρώτησε η Ιρίνα.
Ο άντρας με το μαύρο παλτό δεν απάντησε.
«Πρέπει ν’ αλλάξω ρούχα», είπε η Ιρίνα.
«Όχι», είπε ο άντρας με το μαύρο παλτό.
«Μα πρέπει να βάλω κάτι ακόμη πάνω μου», είπε η Ιρίνα.
«Όχι», είπε ο άντρας με το μαύρο παλτό.
Η Ιρίνα φόρεσε σιωπηλή τη γούνα της.
«Αντίο», είπε στον Πρόνιν.
«Απαγορεύονται οι συζητήσεις», είπε ο άντρας με το μαύρο παλτό.
«Πρέπει να ’ρθω κι εγώ μαζί σας;» ρώτησε ο Πρόνιν.
«Ναι», είπε ο άντρας με το μαύρο παλτό. «Ντυθείτε».
Ο Πρόνιν σηκώθηκε, πήρε από την κρεμάστρα το παλτό και το καπέλο του, τα φόρεσε και είπε:
«Είμαι έτοιμος».
«Πάμε», είπε ο άντρας με το μαύρο παλτό.
Οι στρατιώτες κι ο θυρωρός τούς ακολούθησαν με βροντερά βήματα.
Βγήκαν όλοι στο διάδρομο.
Ο άντρας με το μαύρο παλτό κλείδωσε την πόρτα του δωματίου της Ιρίνα και τη σφράγισε με δυο καφετιές σφραγίδες.
«Εμπρός, φύγαμε», είπε.
Και βγήκαν όλοι από το διαμέρισμα, κλείνοντας με πάταγο την εξώπορτα.

Σάββατο 12 Αυγούστου 1940

<  προηγούμενo    |    επόμενo  >